donderdag 4 mei 2023

Halve betaling

 

Afbeelding van auteur


Een mooie ring met het welbekende Griekse blauwe oog en een armbandje.  Dat was de buit van mijn dochter in dat leuke winkeltje in Neos Marmaras. Bij het pinnen zag de winkeldame dat de betaling niet was geslaagd. Dan maar contant betalen. Even later was het bedrag toch zichtbaar in de app van de bank. Dat was het begin van een merkwaardige reeks van gebeurtenissen.

We waren nog in de buurt en natuurlijk gingen we terug naar de winkel. De winkelierster schrok zichtbaar en ging meteen haar beide pinapparaten raadplegen. Kijk maar, zei ze, niets. Ik zag wat Griekse letters op de displays, die van alles konden betekenen, maar haar woorden en mimiek waren overtuigend. Bovendien, zo zagen we toen pas, stond in de ING-app ‘reservering’ bij het bedrag. We concludeerden dat het dan wel goed zou komen.

Een dag later stond de transactie nog steeds in de app, maar nu zonder te toevoeging ‘reservering’ – het geld was nu echt weg. Oei. Wat nu? Ik heb de bank gebeld en de situatie uitgelegd. De meneer, die mij te woord stond, kon zien wat er allemaal was gebeurd, maar hij kon er niets aan doen. Ik moest maar terug naar de winkel en het daar uitleggen en mijn contanten terugvragen. Ja maar, protesteerde ik, die winkel zit niet bij ons in het dorp, dan moet ik daar weer helemaal naar toe rijden. Bellen dan? De telefoonkosten zouden wel eens hoger kunnen uitvallen dan het bedrag waar het om ging. Hoe dan ook, de ING-meneer kon niets voor mij doen.

Wacht eens even, zei ik; een banktransactie moet óf slagen, óf falen, maar niet iets daartussenin. Het kan toch niet zo zijn dat een pinapparaat zegt dat de betaling is mislukt, en de dat de betaling dan stiekem toch wordt uitgevoerd? Nee, dat was hij wel met mij eens. Maar hij kon nog steeds niets voor mij doen. Ik meldde dat ik daar een klacht over wilde indienen en vroeg hem wat daar vervolgens mee zou gebeuren. Hij kon de klacht alleen noteren en doorgeven, verder was het buiten zijn zicht.

Wat te doen? We hebben het over een bedrag van iets meer dan twee tientjes – geld van mijn tienerdochter, dus relatief veel. Die winkel lag op zo’n twintig minuten rijden van ons verblijf, dat was wel te doen. En zo togen wij ’s avonds andermaal die kant op. Gelukkig stond dezelfde dame in de winkel en ze vroeg meteen bezorgd wat er aan de hand was. Ze haalde haar bazin erbij (uit de winkel aan de overkant), die me foto’s liet maken van de uitdraaien van de pinapparaten, waarop te zien was dat er geen transactie met dat bedrag had plaatsgevonden. Ik mocht ook foto’s maken van haar bank-app, waarop eveneens te zien was dat er geen bijschrijving van mijn dochter was geweest. Ook de houding en de behulpzaamheid van deze dame straalden uit dat zij te goeder trouw was.

Dat was vrijdagavond. Op maandag zou ze meteen haar bank bellen om navraag te doen, en dan zouden we mailen. Maar op zaterdagochtend, toen we alweer op weg naar huis waren, zagen we een merkwaardige boeking op de rekening van mijn dochter: ‘terugboeking betaalautomaat’. Het geld was terug! Maar hoe dan? Heeft zich hier een geautomatiseerd proces voltrokken, waarbij de Griekse bank en onze ING samen constateerden dat er een ‘halve’ transactie was? Of is iemand van onze bank naar aanleiding van mijn klacht aan het werk gegaan? Dat laatste kan ik mij, vooral vanwege het tijdstip (weekend), nauwelijks voorstellen. Maar ik heb ook (nog?) geen terugkoppeling op mijn klacht gehad.

In de informatiebeveiliging praten we veel over het aspect integriteit. In onze context gaat het dan over de juistheid en volledigheid van gegevens en processen. Er mag niets onterecht wijzigen en de boel moet compleet zijn. In bovenstaand relaas is die integriteit geschonden: er was geld van de bankrekening van mijn dochter verdwenen en dat geld was nergens aangekomen. Terwijl zo’n transactie binair hoort te zijn: goed of fout. Half kan niet. Ik hoop dat iemand van de bank mij nog gaat uitleggen hoe dit tóch kon gebeuren. Of anders misschien iemand uit de bancaire hoek van mijn netwerk (lees je mee, Oscar?).

Het blauwe oog, dat op de gekochte sieraden staat, is in Griekenland een symbool om onheil af te wenden. Dat heeft – uiteindelijk – gewerkt. Niet dat ik bijgelovig ben hoor.

 

En in de grote boze buitenwereld …

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten