Privacy-chat

 

Afbeelding via deperfectepodcast.nl

Gefascineerd las ik twee weken geleden het (intern gepubliceerde) verhaal van collega-blogger Guido over ChatGPT,  de kunstmatig intelligente chatbot waar zomaar iedereen gebruik van kan maken. Tot nu toe kende ik chatbots – de vertaling ‘kletsautomaat’ dringt zich op – vooral van bedrijven die met alle geweld willen voorkomen dat je ze belt, en je in plaats daarvan aanbieden om met hun altijd vrolijke ingeblikte medewerker van gedachten te wisselen via het toetsenbord. Maar áls ik een vraag heb voor zo’n bedrijf, dan valt die zelden in een categorie waar de kleinkinderen van Clippy raad mee weten, want anders had ik het antwoord wel zelf in de FAQ gevonden.

Ken je de computer van professor Barabas uit Suske en Wiske nog? Die spuugde een kaartje uit met het antwoord op de gestelde vraag. Ik wilde wel eens zelf ervaren hoe dat in de praktijk werkt. Op 28 januari is het de Europese dag van de privacy, en ik had de privacy-collega’s in mijn team beloofd daar een blog aan te wijden. Bij wijze van experiment heb ik deze ene keer het schrijven daarvan uitbesteed. Echter niet helemaal: de volgende alinea’s zijn deels door ChatGPT, deels door mij geschreven (in de ChatGPT-stukken heb ik alleen hier en daar grammaticaal ingegrepen). Herken jij wie welke alinea heeft geschreven? Volgende week geef ik de oplossing.

Als Europeaan ben ik trots op de Europese Unie en haar rol in het beschermen van onze persoonlijke gegevens. Met de invoering van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) in 2018 heeft de EU een van de strengste privacywetgevingen ter wereld ingevoerd. De AVG geeft consumenten meer controle over hun eigen gegevens en stelt bedrijven verantwoordelijk voor de bescherming van die gegevens.

Hoewel de AVG een belangrijke stap voorwaarts is, zal de strijd om onze privacy nooit eindigen. Technologische ontwikkelingen gaan sneller dan ooit en met de opkomst van kunstmatige intelligentie en het internet of things zijn er nieuwe uitdagingen waarmee we te maken krijgen. Bedrijven en overheden moeten zich blijven aanpassen aan het veranderende landschap om onze gegevens te beschermen.

Laten we even inzoomen op kunstmatige intelligentie als bedreiging voor onze privacy. Soms heb je er baat bij dat een bedrijf of een overheidsinstantie niet alles van je weet; in landen met een onderdrukkend regime geldt dit nog veel meer dan in onze westerse democratie. Zolang er alleen mensen en traditionele informatiesystemen in het spel zijn, worden er soms dingen over het hoofd gezien. Maar wat als kunstmatige intelligentie allerlei bronnen op ongekende wijze aan elkaar weet te knopen en verbanden weet te leggen waar je als mens of ‘domme’ computer nooit aan gedacht zou hebben? Is dat nog wel eerlijk? Hebben we niet van tijd tot tijd recht op een meevaller, doordat ‘het systeem’ iets over het hoofd ziet?

Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van bedrijven en overheden om onze privacy te beschermen. Wij als consumenten hebben ook een rol te spelen. We moeten ons bewust zijn van onze eigen gegevens en hoe we die delen. We moeten vragen stellen over hoe bedrijven onze gegevens gebruiken en we moeten ons verzetten tegen ongepaste praktijken. Laten we samenwerken om onze privacy te beschermen, zodat we ons veilig en beschermd kunnen voelen in onze digitale wereld.

Een andere belangrijke stap is het gebruik van privacybevorderende technologieën, zoals Virtual Private Networks (VPN's) en encryptietools. Deze kunnen helpen om onze online communicatie te beschermen en onze persoonlijke informatie te beschermen tegen onderschepping door hackers of andere kwaadwillende actoren. Het is ook belangrijk om op de hoogte te blijven van privacykwesties en te pleiten voor sterkere privacybescherming op nationaal en internationaal niveau. Bijvoorbeeld door het ondersteunen van organisaties zijn die zich inzetten voor de verdediging van privacyrechten, en door zich uit te spreken tegen overheidstoezicht en gegevensverzamelingspraktijken die onze burgerlijke vrijheden bedreigen.

De wetenschappers Murphy en Woods formuleerden in 2009, in navolging van de Drie wetten van de robotica van de sciencefictionauteur Isaac Asimov, de Drie wetten voor verantwoordelijke robotica. De eerste van deze wetten luidt: “Een mens mag geen robot inzetten wanneer dit werk met de robot niet voldoet aan de hoogste wettelijke en professionele normen van veiligheid en ethiek.” Misschien moesten we deze wet ook maar eens van toepassing verklaren op kunstmatige intelligentie, en dan vooral vanwege de ethische kant, en om te voorkomen dat chatbots onze privacy bedreigen.

 

En in de grote boze buitenwereld …

• vindt ChatGPT zelf ook dat het onze privacy kan bedreigen.
• zinnen docenten op maatregelen om het gebruik van ChatGPT voor het maken van huiswerk en verslagen tegen te gaan.
• is een vier jaar oude versie van de Amerikaanse no fly list uitgelekt via een regionale luchtvaartmaatschappij.
• zijn de gegevens van tientallen miljoenen accounts gestolen bij T-Mobile in de VS.
• heeft WhatsApp een fikse privacyboete gekregen.
• monitoren zowel overheden als bedrijven jouw social media.
• wordt hier de LockBit-ransomware simpel uitgelegd.
• leidt het groeiende gebruik van multifactorauthenticatie tot meer aanvallen op telecombedrijven.
• fakkelt het Russische Kaspersky de van oorsprong eveneens Russische chat-app Telegram af.
• verzamelde de Landmacht illegaal informatie.
• maakt de politie onderscheid tussen cybercrime en gedigitaliseerde criminaliteit, die overigens wel beide vorig jaar afnamen.
• moeten websites meteen een knop bieden om cookies te weigeren.