Afbeelding via Pixabay |
Onderstaande
Security (b)log van 20 januari bevat de vraag: welke alinea’s heb ik geschreven
en welke zijn aan het kunstmatige brein van ChatGPT ontsproten? Wel, de blauwe
alinea’s zijn kunstmatig intelligent, de zwarte zijn van mij.
Gefascineerd
las ik twee weken geleden het verhaal van collega-blogger Guido over ChatGPT, de kunstmatig intelligente chatbot waar zomaar
iedereen gebruik van kan maken. Tot nu toe kende ik chatbots – de vertaling
‘kletsautomaat’ dringt zich op – vooral van bedrijven die met alle geweld
willen voorkomen dat je ze belt, en je in plaats daarvan aanbieden om met hun
altijd vrolijke ingeblikte medewerker van gedachten te wisselen via het
toetsenbord. Maar áls ik een vraag heb voor zo’n bedrijf, dan valt die zelden
in een categorie waar de kleinkinderen van Clippy raad mee weten, want anders
had ik het antwoord wel zelf in de FAQ gevonden.
Ken
je de computer van professor Barabas uit Suske en Wiske nog? Die spuugde een
kaartje uit met het antwoord op de gestelde vraag. Ik wilde wel eens zelf
ervaren hoe dat in de praktijk werkt. Op 28 januari is het de Europese dag van
de privacy, en ik had de privacy-collega’s in mijn team beloofd daar een blog
aan te wijden. Bij wijze van experiment heb ik deze ene keer het schrijven
daarvan uitbesteed. Echter niet helemaal: de volgende alinea’s zijn deels door
ChatGPT, deels door mij geschreven (in de ChatGPT-stukken heb ik alleen hier en
daar grammaticaal ingegrepen). Herken jij wie welke alinea heeft geschreven?
Volgende week geef ik de oplossing.
Als Europeaan ben ik trots op de Europese Unie en haar rol in het
beschermen van onze persoonlijke gegevens. Met de invoering van de Algemene
Verordening Gegevensbescherming (AVG) in 2018 heeft de EU een van de strengste
privacywetgevingen ter wereld ingevoerd. De AVG geeft consumenten meer controle
over hun eigen gegevens en stelt bedrijven verantwoordelijk voor de bescherming
van die gegevens.
Hoewel de AVG een belangrijke stap voorwaarts is, zal de strijd om onze
privacy nooit eindigen. Technologische ontwikkelingen gaan sneller dan ooit en
met de opkomst van kunstmatige intelligentie en het internet of things zijn er
nieuwe uitdagingen waarmee we te maken krijgen. Bedrijven en overheden moeten
zich blijven aanpassen aan het veranderende landschap om onze gegevens te
beschermen.
Laten
we even inzoomen op kunstmatige intelligentie als bedreiging voor onze privacy.
Soms heb je er baat bij dat een bedrijf of een overheidsinstantie niet alles
van je weet; in landen met een onderdrukkend regime geldt dit nog veel meer dan
in onze westerse democratie. Zolang er alleen mensen en traditionele
informatiesystemen in het spel zijn, worden er soms dingen over het hoofd
gezien. Maar wat als kunstmatige intelligentie allerlei bronnen op ongekende
wijze aan elkaar weet te knopen en verbanden weet te leggen waar je als mens of
‘domme’ computer nooit aan gedacht zou hebben? Is dat nog wel eerlijk? Hebben
we niet van tijd tot tijd recht op een meevaller, doordat ‘het systeem’ iets
over het hoofd ziet?
Het is niet alleen de verantwoordelijkheid
van bedrijven en overheden om onze privacy te beschermen. Wij als consumenten
hebben ook een rol te spelen. We moeten ons bewust zijn van onze eigen gegevens
en hoe we die delen. We moeten vragen stellen over hoe bedrijven onze gegevens
gebruiken en we moeten ons verzetten tegen ongepaste praktijken. Laten we
samenwerken om onze privacy te beschermen, zodat we ons veilig en beschermd
kunnen voelen in onze digitale wereld.
Een andere belangrijke stap is het gebruik
van privacybevorderende technologieën, zoals Virtual Private Networks (VPN's)
en encryptietools. Deze kunnen helpen om onze online communicatie te beschermen
en onze persoonlijke informatie te beschermen tegen onderschepping door hackers
of andere kwaadwillende actoren. Het is ook belangrijk om op de hoogte te
blijven van privacykwesties en te pleiten voor sterkere privacybescherming op
nationaal en internationaal niveau. Bijvoorbeeld door het ondersteunen van
organisaties zijn die zich inzetten voor de verdediging van privacyrechten, en
door zich uit te spreken tegen overheidstoezicht en
gegevensverzamelingspraktijken die onze burgerlijke vrijheden bedreigen.
De wetenschappers Murphy en Woods formuleerden in 2009,
in navolging van de Drie wetten van de robotica van de
sciencefictionauteur Isaac Asimov, de Drie wetten voor verantwoordelijke
robotica. De eerste van deze wetten luidt: “Een mens mag geen robot
inzetten wanneer dit werk met de robot niet voldoet aan de hoogste wettelijke
en professionele normen van veiligheid en ethiek.” Misschien moesten we deze
wet ook maar eens van toepassing verklaren op kunstmatige intelligentie, en dan
vooral vanwege de ethische kant, en om te voorkomen dat chatbots onze privacy
bedreigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten