Eindelijk wist ik iets om voor m’n lief onder de kerstboom te leggen. Met een paar muisklikken was het besteld en even later kwam de bevestiging. Het pakje zou de volgende dag bezorgd worden.
En inderdaad kwam de volgende avond de pakjesboot langs, zoals we dat
bij ons liefkozend noemen. Ik raapte het pakje, dat de vrolijke bezorger
coronaproof op de deurmat had gelegd, op, zwaaide naar de bezorger, die alweer
in zijn bestelbus zat, en keek geschrokken of mijn naam wel op het pakje stond.
Dit doosje kon namelijk onmogelijk mijn bestelling bevatten – daar was het te
dun en te licht voor. Mijn naam stond er wel degelijk op, en de afzender was
het bedrijf waarvan ik een pakje verwachtte.
De doos was nagenoeg leeg. Er zat alleen een wikkel in waar het bestelde
product in had kunnen zitten, en een kortingsbon voor een volgende bestelling.
Ik was niet bang dat ik was opgelicht, want ik had mijn bestelling bij een
bekend, in Nederland gevestigd bedrijf geplaatst. Ik ging ze meteen bellen.
Mijn verhaal werd welwillend aangehoord en mij werd verzekerd dat ze “de klant
op zijn woord geloven”. Er werd gevraagd of ik foto’s van de verpakking kon
opsturen. En ook van die kortingsbon, want ze stuurden nooit kortingsbonnen
mee. Heel vreemd. Ze zochten zelf via de track & trace-code het gewicht van
het pakje op. Dat was 140 gram: het gewicht van hetgeen ik had ontvangen,
zonder de gewenste inhoud.
De volgende dag kwam er al een mailtje dat ze het opnieuw gingen proberen.
Deze keer kwam het niet vanuit een of ander centraal magazijn. Nee, het werd
per fietskoerier vanuit hun plaatselijke winkel verzonden en dat ging goed, waardoor
kon ik het cadeau netjes onder de kerstboom leggen.
De vraag blijft natuurlijk: waar ging het mis? Het lege pakje was
intact, dus de bezorger valt af als actor. Dan moet er bij het inpakken iets
gebeurd zijn. Ik kan twee dingen bedenken. Eén: de inpakker realiseerde zich
dat de doos te klein was, wilde een grotere regelen, werd door iets of iemand
afgeleid en plakte per ongeluk de lege doos dicht. Twee: de inpakker heeft het
product achterovergedrukt. Maar waarom dan een lege doos opsturen? Misschien is
het logistieke proces van dat bedrijf wel zo ingericht dat anders gesignaleerd
zou worden dat een bepaalde bestelling nog niet was verzonden. Bij scenario 1
blijft overigens de vraag waar het product, dat niet in de doos bleek te
passen, is gebleven. Ergens achter gevallen?
Deze keer is het goed afgelopen en kerstmis was gered. Nou ja, dat
klinkt dramatischer dan het was: het ging om een aardigheidje voor erbij, een
extraatje. Dat maakte het voor de leverancier ook vrij gemakkelijk om mij ter
wille te zijn. Maar wat als zoiets bij een kostbaar product gebeurt? Als je een
beetje googelt, dan kom je er al gauw achter dat pakjes wel vaker leeg
aankomen, maar in de beschreven gevallen is er eigenlijk altijd sprake van een
beschadigde verpakking. Ik lees dat het juridisch zo is dat het risico bij de
verzender ligt tot het moment dat de ontvanger de zending in bezit heeft
gekregen. Maar ja, als je een intact pakketje krijgt, dan ga je dat niet in het
bijzijn van de bezorger openen om te controleren of er wel iets in zit.
Gelukkig had ik zaken gedaan met een bonafide bedrijf dat bovendien mijn
verhaal geloofde. Maar helaas is het internet net als het echte leven: er zijn
ook malafide bedrijven, en mensen die – soms terecht – achterdochtig zijn; op winkeliersfora
tref je berichten aan van handelaren die zich afvragen hoe ze met dergelijke
situaties moeten omgaan.
Als je zelf iets wilt bestellen bij een bedrijf dat je nog niet kent, is
het raadzaam om de reputatie van dat bedrijf te checken. Bijvoorbeeld op de
website van de politie, via de knop Controleer
verkopergegevens. Daar kun je websites, telefoonnummers,
bankrekeningnummers en e-mailadressen controleren. Daarnaast kun je googelen op
bijvoorbeeld bedrijfsnaam ervaringen
of bedrijfsnaam reviews. Op die
manier kwam ik er onlangs achter dat ik dat leuke T-shirt, waar ik steeds
reclame voor kreeg, maar beter niet kon bestellen: slechte kwaliteit, bedrijf
amper bereikbaar, waardeloos retourbeleid. Maak gebruik van je
controlemogelijkheden om teleurstelling te voorkomen.
En in de grote boze buitenwereld …
- kan een rancuneuze medewerker je bedrijf ook nog na zijn ontslag flinke schade berokkenen.
- wordt T-Mobile best wel vaak gehackt.
- vervangt een Italiaanse telecomprovider de simkaart van klanten vanwege een datalek.
- zijn klantgegevens van de ANWB gelekt door een ransomware-aanval op hun incassobureau.
- is SASE (spreek uit: “sessie”) een term om in de gaten te houden. De C in het acroniem staat voor ‘cloud’.
- geven auto’s steeds meer forensische gegevens prijs. Dat heeft ook implicaties voor de privacy van de gebruikers.
- bevatten diverse apparaten van Zyxel (onder andere modems) een achterdeurtje, waar hackers actief gebruik van maken.
- is het niet handig om je netwerkdienst alleen bij criminelen aan te bevelen.
- zijn FIDO U2F-keys ontworpen als veilig middel voor multifactorauthenticatie. Maar nu blijkt dat je ze kunt klonen.
- beïnvloeden de maatregelen, die processorfabrikanten moesten nemen vanwege de Spectre- en Meltdown-kwetsbaarheden, de prestaties van hun producten.
- wordt de Nederlandse vaccinatiedatabase extra beveiligd na een hack bij het Europese geneesmiddelenbureau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten