Mijn blik dwaalde tijdens het werken af naar de Plank met Ongelezen
Boeken. Daar staat een boek waarvan de titel in het huidige tijdsgewricht
onmiddellijk de aandacht trekt: The new
normal van de Nederlands-Belgische technoloog Peter Hinssen uit 2010. Wist
deze veelgevraagde spreker tien jaar geleden al wat ons te wachten stond? Nee
hoor, kijk maar naar de ondertitel van zijn boek: Explore the limits of the digital world. Voor hem is het nieuwe
normaal niet de anderhalvemetersamenleving, maar de digitale samenleving. Maar
deze beide ontwikkelingen gaan wel hand in hand: doordat we die digitale
samenleving hebben, kunnen we thuis werken en vergaderen, en zo de 1,5msl
ondersteunen.
Daar naast staat een boek waarvan de titel eveneens goed in de actuele
tijdgeest past: De wereld breekt open
uit 2011 van de Twentse futuroloog Wim de Ridder, met een eveneens intrigerende
ondertitel: Strategisch inspelen op de
nieuwe tijd. De achterflap belooft dat het boek ons leert om “de chaotische
beelden die ons elke dag bereiken te analyseren met behulp van eenvoudige
regels”. Daarbij volgt de auteur het motto van Picasso: “Ik zoek niet, ik
vind.” En dat doet me weer denken aan de beroemde uitspraak van Michelangelo:
het beeldhouwwerk zit al in de steen, ik hoef alleen maar nog het overtollige
materiaal weg te halen.
Ik heb deze boeken omdat mijn werkgever vroeger evenementen organiseerde
waarop thought leaders (of voor de
jongeren onder ons: influencers)
inspirerende lezingen gaven. Aan het einde van de dag mocht je een boek uitzoeken
van de spreker die jou het meeste had, tja, aangesproken. Kennelijk hebben
Hinssen en De Ridder destijds veel indruk op mij gemaakt.
Die boekenplank bevat nog meer boeken. Zoals bijvoorbeeld het
standaardwerk voor mijn vakgebied van Paul Overbeek, Edo Roos Lindgreen en
Marcel Spruit: Informatiebeveiliging
onder controle. Dat boek heb ik overigens wél gelezen. Met Paul heb ik lang
geleden samengewerkt aan projecten en Marcel heb ik ook al diverse keren
ontmoet, dat schept toch een extra band met zo’n boek.
Zo’n extra band is er ook met Digitale
stormvloed van Brenno de Winter, want mijn exemplaar van dat boek is
gesigneerd én bevat een mooie opdracht. Ik ontving het boek uit handen van de
auteur in de statige Presidentenzaal van De Nederlandsche Bank, waar wij drie
jaar geleden allebei een presentatie mochten verzorgen op een middag voor CIO’s
(Chief Information Officers) van diverse eerbiedwaardige instituten. Toch staat
ook dit boek ongelezen op de plank, want de presentatie van Brenno was opgehangen
aan de inhoud van dat boek – ik hoef het dus helemaal niet meer te lezen, houd
ik mezelf voor, al zou ik het voor de nodige verdieping best willen. Maar
daarover straks meer. Overigens zie ik net op de achterkant van het boek een
aanbeveling van Willem Vermeend staan en dat is met de kennis van nu toch een
minpuntje, want Vermeend heeft zich ingelaten met cybercharlatan Rian van
Rijbroek. Maar daar kan Brenno ook niets aan doen – hij zat toevallig bij
dezelfde uitgever als dat illustere duo.
Eveneens met nog ongebroken rug staat op die plank Helpende hackers van Chris van ’t Hof. Dit boek gaat over ethisch
hacken, dat het tegenovergestelde is van waar je meestal aan denkt bij hacken:
criminele activiteiten. Ethisch hacken houdt in dat je volgens bepaalde regels op
zoek gaat naar beveiligingslekken om die vervolgens op verantwoorde wijze te
melden. Dat boek moet ik toch echt eens gaan lezen, het schijnt geweldig te
zijn.
Ik houd nog een plekje op de plank vrij voor een boek dat ik eigenlijk
onlangs op een congres had moet ontvangen: Het
is oorlog maar niemand die het ziet van Volkskrantjournalist Huib
Modderkolk, over de samenleving die zwaar op techniek leunt en daardoor
kwetsbaar is. Wat staten daar allemaal uitspoken om burgers en bedrijven te
controleren en te saboteren is net zo onzichtbaar als dat virus dat ervoor
zorgde dat mijn blik kon afdwalen naar die ene boekenplank. Hopelijk kan dat
lege plekje later dit jaar alsnog opgevuld worden.
Waarom ik die boeken nog niet heb gelezen? Tja, het past niet in mijn dagritme.
Ik lees veel artikelen en dan blijft er weinig tijd over voor boeken. Die komen
pas in bed aan de beurt, tien minuutjes voor het slapen gaan. Dan lees ik vanaf
de e-reader, dat is zeker in een liggende houding zoveel makkelijker dan een
papieren boek. En wat ik dan lees is fictie.
Soms maak ik op beide punten een uitzondering: laatst las ik een fysiek
non-fictie boek over reizen naar Mars, dat ik cadeau had gekregen. Misschien
moet ik maar wat vaker zo’n uitzondering maken, want zeker die boeken van De
Winter en Van ’t Hof vragen er gewoon om om gelezen te worden. Maar die
managementboeken uit de eerste beide alinea’s
zijn toch echt niet zo aan mij besteed – ik laat het maar bij de
lezingen van de auteurs. Overigens had ik aan het begin van deze
thuiswerkmarathon stiekem de stille hoop dat ik tijd over zou houden voor
dingen waar ik anders nooit aan toekwam, zoals bijvoorbeeld eens zo’n boek
lezen. Vooralsnog souperen het gewone werk en het extra corona-gerelateerde
werk mijn veertig uur volledig op. Mocht jij wel tijd over hebben: bij deze heb
je mijn leestips!
En in de grote boze buitenwereld …
… is je iPhone lek: via een mailtje dat je niet eens hoeft te openen
heeft een aanvaller toegang tot je e-mail en mogelijk nog meer.
... ruziën Apple en de ontdekker van die kwetsbaarheid over de vraag of
er al daadwerkelijk misbruik wordt gemaakt van de fout in de mail-app.
... trapt soms zelfs een door de wol geverfde informatiebeveiliger in
een telefoon-scam.
... ontleedt dit artikel Bluetooth als vehikel voor corona-apps.
... hebben de veiligheidsdiensten naar de pers gelekt dat ze het veel te
snel vinden gaan, met die corona-app.
... vindt de Autoriteit Persoonsgegevens het tot nu toe ook maar niks.
... sluiten Belgische wetenschappers aan in dit rijtje.
... kan een app tegenwoordig al data lekken als hij nog helemaal niet
echt bestaat. Maar bovendien: waarom staan persoonsgegevens van tweeduizend
mensen in broncode?
... is dit een mooi inkijkje in hoe malware-schrijvers en -speurders te
werk gaan.
... roept minister Grapperhaus verzekeraars op om losgeld voor
ransomware niet meer te vergoeden.
... zijn de grenscontrolesystemen van de marechaussee op Schiphol slecht
beveiligd.
... omvat bescherming van persoonsgegevens meer dan alleen maar privacy.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten