 |
| Afbeelding via Pixabay |
Klussen is niet echt mijn hobby, maar soms moet het nu eenmaal, nietwaar. En als ik dan aan de slag ga, dan draag ik daarbij een broek die ik 36 jaar geleden kreeg uitgereikt als dienstplichtig militair. Onverwoestbaar dat spul. En dat ik er nog steeds in pas, zegt misschien ook iets over mij…
Weet
je wat de overeenkomst is tussen mijn klusbroek en het internet? Het zijn er
zelfs twee: ten eerste is het internet eveneens van militaire komaf, en ten
tweede is het zo ontworpen dat het in principe minstens zo onverwoestbaar is
als deze gevechtstenuebroek.
Het
internet startte in 1969 (!) onder de naam ARPANET als project van het
Amerikaanse ministerie van Defensie. Er was behoefte aan een robuust netwerk,
dat niet afhankelijk zou zijn van een centraal systeem. Deze wens leverde een
gedistribueerd systeem op, waardoor een bom op één server (het is dan het
midden van de Koude Oorlog) niet de hele boel zou platleggen. Daar zijn ze
aardig in geslaagd: ik kan me niet herinneren dat het internet als geheel ooit
is uitgevallen. Dat gebeurde overigens lokaal wel in 2019 op de Tonga-eilanden,
na een breuk in de glasvezelkabel naar Nieuw-Zeeland, lees ik op Wikipedia.
Maar dat is dan ook precies een voorbeeld van hoe het niet moet: het idee
achter de robuustheid is dat, wanneer een verbinding wegvalt, de data een andere
route naar hun doel zoeken. Als je een eiland bent en via één kabel met de rest
van de wereld bent verbonden, dan heb je een single point of failure in
je systeem – en dat staat haaks op de filosofie achter het internet.
Hoewel
Nederland geen eiland is, is ook ons internet niet zo onaantastbaar als je zou
willen. Bijna al ons internationale verkeer loopt namelijk via één knooppunt,
de Amsterdam Internet Exchange (AMS-IX). Als dat plat gaat, dan zijn er nog wel
andere verbindingen met de buitenwereld, maar die zouden dan wel eens
overbelast kunnen raken. Gelukkig is AMS-IX wel verdeeld over meerdere
locaties, waardoor de kans, dat het knooppunt volledig uitvalt, niet zo groot
is. In Nederland gebeurt ontzettend veel op het internet: kantoormensen kunnen
thuis werken, we shoppen ons wezenloos en via sociale media staan we in contact
met de rest van de wereld. Je moet er toch niet aan denken dat dit voor langer
dan tien minuten verstoord raakt hè.
De
secretaris-generaal van de NAVO liet ons deze week weten dat we ons mentaal
moeten voorbereiden op een oorlog. Ik weet niet hoe dat bij jou binnenkwam,
maar de uitspraak van Mark Rutte viel mij rauw op het dak. Oorlog, dat is iets
uit de tijd van mijn ouders en speelt zich in onze tijd elders op de wereld af.
Toegegeven, Oekraïne ligt op nog geen vijftienhonderd kilometer van mijn huis,
maar dichterbij zal het toch niet komen? Dan roep ik toch even het boek Het
is oorlog maar niemand die het ziet van Huib Modderkolk in herinnering.
Rutte zal met zijn uitspraak niet direct aan een digitale oorlog hebben
gedacht, maar feitelijk woedt die al jaren. De inlichtingendiensten noemen
regelmatig het illustere kwartet Rusland, China, Iran en Noord-Korea als het
gaat om statelijke actoren die ons aanvallen. Hun doelen zijn spionage, geld,
ontwrichting, sabotage en beïnvloeding. Rutte pleit voor tanks en straaljagers,
maar hopelijk fluistert hem ook iemand in dat digitale defensie een
topprioriteit moet zijn. Vroeger gold dat je een oorlog had gewonnen als je het
luchtruim beheerste. Tegenwoordig is macht over cyberspace minstens zo
belangrijk. Een veilige digitale infrastructuur is veel minder tastbaar dan
Leopards en F35’s – ik moet de eerste router in camouflagekleuren nog
tegenkomen. Hopelijk leidt die onzichtbaarheid niet tot gebrek aan aandacht.
Op
het label van mijn klusbroek staat de naam H. van Puijenbroek. Dat blijkt een
textielfabrikant te zijn die al sinds 1925 een vaste leverancier van onze
krijgsmacht is. Verder blijkt dat die broek voor € 49 te koop wordt aangeboden,
als “zeldzame vondst”. En had ik de bijbehorende jassen maar niet weggegeven:
die worden aangeboden voor bijna tweehonderd euro. Dan had ik ze nu verkocht en
het geld in mijn oorlogskas kunnen stoppen. Want vanwege de geopolitieke
dreigingen adviseren banken en ministers om contant geld in huis te hebben.
Want als “ze” de boel hier lamleggen en we niet meer kunnen pinnen, willen we
toch blijven eten. Gelukkig wordt fysiek geld door de meeste supermarkten nog
steeds als ruilmiddel geaccepteerd.
En in de grote boze buitenwereld …
- krijgt de NAVO in 2028 een nieuw cyber center.
- komt spionage soms in het nieuws.
- heeft Google een mijlpaal bereikt op het gebied van quantum computing.
- heeft de laatste tijd vooral de cloud last van uitval, in het bijzonder die van Microsoft.
- hadden echter ook sociale media deze week last van uitval.
- kon de multifactorauthenticatie van Microsoft Azure gemakkelijk worden omzeild.
- zijn lang niet alle cybercriminelen betrouwbaar.
- neemt Firefox afscheid van een privacy-instelling, omdat die toch niet zou werken.
- kan je iPhone binnenkort locatiegegevens verwijderen van foto’s die je gaat delen.
- hebben de Nederlandse inlichtingendiensten een dreigingenanalyse op kunstmatige intelligentie gepubliceerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten