Afbeelding via Pixabay |
Vroeger
verdronken er in Frankrijk jaarlijks 100 tot 150 kinderen. Een aanzienlijk deel
van deze tragische ongevallen gebeurde in privézwembaden. Daarom kwam er in
2004 wetgeving, die veiligheidsmaatregelen voorschreef. Het aantal jaarlijkse
verdrinkingen in privézwembaden liep hierdoor terug naar 20-50.
Franse
privézwembaden moeten tegenwoordig een omheining, afdekking of alarmsysteem
hebben. In de vakantie kregen wij met dat laatste te maken, dat bedoeld was om
ouders te alarmeren als een kind in het water valt. De eigenares van het huis
had ons uitgelegd hoe het werkte: het ene knopje op de afstandsbediening
ingedrukt houden, dan het andere indrukken et voilà, het alarm stond uit en je
kon zwemmen.
In
het begin vergaten we wel eens om het alarm uit te zetten. Als je dan in het
water sprong, werd je even later getrakteerd op luid gepiep. Dan moest snel
iemand die afstandsbediening erbij pakken en op de knopjes drukken. Al gauw
bleek dat dit niet goed werkte: pas na diverse pogingen zweeg het alarm. Het
was onduidelijk waar dat door kwam. Op de afstandsbediening ging wel een lampje
branden, dus kennelijk waren de batterijen nog goed. De knopjes waren zacht en voelden
vaag aan, waardoor je de neiging had om steeds harder te drukken. Misschien was
daardoor in de loop der jaren het printplaatje onder de knoppen beschadigd
geraakt. Hoe dan ook, dit kon zo niet langer.
Gelukkig
was er een alternatief. In de garage hing een magneetje, waarmee je even de
alarmkast in het zwembad moest aanraken om het alarm uit te schakelen. Dat
werkte feilloos en heeft ons voor heel wat gepiep behoed. Al ging het soms toch
nog mis, want als een kwartier lang niemand in het zwembad was geweest, dan
werd het alarm automatisch geactiveerd. Als je daar niet aan dacht bij de
volgende verkoelende duik, dan had je alsnog prijs.
Wat
ook niet echt hielp, waren de lampjes op het alarm. Het waren er twee: het ene
rood, het andere groen. Als het groene lampje brandde, mocht je niet
zwemmen, en bij rood wel. Vanuit het alarm geredeneerd snap ik het wel: als de
beveiliging aan staat, is het zwembad beveiligd, en dus brandt het groene
lampje. Alarm uit staat voor onveilig, dus rood. Maar vanuit de gebruiker
gezien is dat niet handig, want die steekt doorgaans de weg over bij groen
licht.
Nou
was het niet zo dat bij een (vals) alarm meteen een bezorgde buurman op de
stoep stond. Die woonde namelijk ruim buiten gehoorafstand. Maar hoe zou dit er
in een dichter bebouwde omgeving aan toegaan? Dan zal vast niet bij het eerste
piepje de hele buurt uitrukken met zwemringen en reddingshaken. Pas als het
gepiep aanhoudt zal een licht geïrriteerde buurman wellicht een kijkje komen
nemen. Maar is het dan niet al te laat?
En
toch blijkt de wetgeving behoorlijk effectief te zijn. Ik denk dat een stevig
hekwerk met kindveilige sluiting het beste werkt – preventieve maatregelen
voorkómen ellende, terwijl detectieve maatregelen slechts signaleren dat er een
(mogelijk) probleem is. Voorkomen is beter dan genezen; niet in het zwembad
kunnen vallen is beter dan er half verzopen uit gevist moeten worden.
Ik
kan hier nu een gewiekste link naar mijn vakgebied leggen, maar je snapt het
zelf ook wel. Een phishingmailtje automatisch weggooien voordat het in je inbox
belandt, veroorzaakt minder gedoe dan puin ruimen nadat je tóch op die link hebt
geklikt. Toegang tot een malafide website blokkeren is effectiever dan moeten
reageren op een malware-besmetting. Gegevens, die je eigenlijk toch niet nodig
hebt, niet aan je klant vragen, is sympathieker dan aan je klant te moeten
melden dat die gegevens zijn uitgelekt – ja, soms is iets niet doen ook
een maatregel.
Natuurlijk
is dit geen diskwalificatie van al die beveiligingssystemen die signaleren dat
er mogelijk iets mis is. Die hebben we óók hard nodig. Defense in depth
houdt in dat je bescherming in laagjes opbouwt. Als iemand het zwembadpoortje
open heeft laten staan, dan kan zo’n alarmsysteem alsnog veel verdriet
voorkomen. Net zoals het hartstikke belangrijk is dat jij phishing herkent en
correct behandelt – voor als de systemen
aan de voorkant toch een keer zo’n mailtje doorlaten. Toch jammer dat de Franse
wetgeving slechts één maatregel vereist.
En in de grote boze buitenwereld …
- is het een slecht idee om wachtwoorden in je browser op te slaan.
- kun je natuurlijk ook de versnellingen van dure racefietsen hacken.
- zijn huis-, tuin- en keukenrobots ook al niet veilig voor hackers.
- zijn er nog steeds programmeurs die hardcoded wachtwoorden een goed idee vinden.
- was het misschien toch niet zo’n goed idee om al onze zonnepanelen aan het internet te hangen.
- waarschuwt de Autoriteit Persoonsgegevens voor incidenten met kunstmatige intelligentie.
- is elektronische apparatuur voortaan taboe in de ministerraad.
- legt de premier zelf het belang van deze maatregel uit.
- plundert deze Android-malware je bankrekening met behulp van je fysieke bankpas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten