 |
| Afbeelding via Pixabay |
Het
was een warme dinsdagmiddag in zo’n zomer die maar niet wil losbarsten. Dan pak
je wat je pakken kunt, en dus zaten ze in hun Utrechtse achtertuin te genieten van die ene
mooie dag. Plots werd de rust wreed verstoord door geschreeuw en gebonk op de
tuinpoort. Verschrikt sprongen ze op.
Door
de spleten in de poort zagen ze stukjes van een vrouw die verwilderd uit haar
ogen keek. “Laat me erin, dit is mijn huis!”, krijste ze. Nou, dat gingen ze
maar even niet doen. Uitleggen dat de vrouw toch echt bij het verkeerde huis,
ja zelfs in de verkeerde straat stond, had geen effect op deze dame, die
duidelijk onder invloed van het een en ander verkeerde. Ze bleef maar op de
poort bonken. Nou klinkt ‘poort’ erg solide, maar in feite was het een
constructie van waaibomenhout die aan inferieure scharnieren hing, en de
rechtmatige eigenaren vreesden dat die niet meer heel lang stand zou houden.
Hoogste
tijd op de politie te bellen. Die was snel ter plaatse, zoals dat in hun jargon
zo mooi heet, en ze begrepen al gauw dat ze de persoon in kwestie maar het
beste konden meenemen, want in de huidige staat was er geen land mee te
bezeilen. Ze propten haar achterin de auto en reden weg. Het werd weer rustig
in de straat.
De
buurtbewoners waren natuurlijk zowel geschrokken als nieuwsgierig. De meesten
waren niet thuis toen dit gebeurde, of aan het stofzuigen, waardoor ze niks
hadden gehoord. De overburen hadden een beveiligingscamera. Zou daar iets op te
zien zijn? Bingo! Het stond er allemaal op. Toen de vrouw kwam aanlopen, keek
ze zelfs even recht in de camera. Ook de politieactie was prachtig in beeld
gebracht. Het filmpje werd gedeeld in de buurtappgroep – niet voor de sensatie,
maar uit het besef dat die dame binnen de kortste keren weer vrij zou
rondlopen, en dat de straat dan toch graag voorbereid zou willen zijn.
Als
ik in die straat zou wonen, dan zou ik die informatie ook willen hebben. Je
wilt toch je gezin en je eigendommen beschermen, nietwaar. Ik zou dan ook, als
gewone burger, niet aarzelen om de beelden te delen met belanghebbenden. Maar
vanuit mijn vak vraag ik me tegelijkertijd af: mag dat eigenlijk wel? Hoe zit
dat met de privacy? Ook mensen die iets verkeerds doen hebben daar recht op. De
Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) is Europese wetgeving die onze
privacy reguleert. Ieder land heeft een AVG-toezichthouder; in Nederland is dat
de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). De AP is de perfecte bron om op zoek te
gaan naar het antwoord op mijn vraag.
Je
mag beelden, waarop personen herkenbaar in beeld zijn, niet zonder hun
toestemming delen, lees ik daar. Dus niet op internet zetten en ook niet delen
via social media. Maar er geldt wel een uitzondering voor persoonlijk of
huishoudelijk gebruik: “De voorwaarde hierbij is dat deze persoon de foto’s en
filmpjes privé houdt of hooguit in een zeer beperkte kring deelt. Bijvoorbeeld
in een kleine appgroep.” Dat van die ‘kleine appgroep’ is een beetje vreemd,
want elk lid van die groep zou de beelden verder kunnen verspreiden. Misschien
zie je ze wel terug op Dumpert.
Er
speelt nog meer. Je mag ‘eigenlijk’ ook niet de openbare weg filmen. Want dat
betekent een aantasting van de privacy van elke passant. Nou snappen ze bij de
AP best dat het soms niet anders kan dan dat je camera een stukje van de straat
meefilmt. Maar ook dan gelden er regels. De meest voor de hand liggende: zoom
zoveel mogelijk in op je eigendommen, met andere woorden: maak de schending van
de regels zo klein mogelijk. Beelden bewaren hoeft eigenlijk ook niet, maar
daar lijken geen concrete regels voor te zijn, want de AP zegt hierover: “Verwijder de beelden zodra u die niet meer
nodig heeft. Bijvoorbeeld na 24 uur.” Ook moet je mensen informeren over je
camera en de beelden goed beveiligen – want als je gehackt wordt, dan heb je
een datalek.
Er
zit een dubbele moraal in de regel dat je de openbare ruimte niet mag filmen.
Want als er bij jou in de straat iets gebeurt, dan wil de politie maar wat
graag de beelden van jouw ‘illegale’ camera hebben – ze kunnen die beelden
zelfs vorderen, met andere woorden: je bent verplicht om ze af te staan. Het
mag dus niet, maar als je het toch doet, dan helpt dat misschien bij de bestrijding
van misdaad.
En in de grote boze buitenwereld …
- is het niet handig om een waarschuwing voor een hack uit te laten zien als phishing.
- zijn AI-bedrijven een goudmijn voor hackers.
- zou MFA geen optie moeten zijn.
- heeft internationale politiesamenwerking geleid tot het neerhalen van een botfarm die Russische propaganda verspreidde.
- heeft Europol samengewerkt met private partijen om het criminele gebruik van een pentesttool aan te pakken.
- keert Google voortaan veel hogere bedragen uit voor gemelde kwetsbaarheden.
- moeten ook testaccounts sterke wachtwoorden hebben [artikel bevat reclame, maar het is toch interessant].
- is de AI Act van kracht geworden.
- maken wereldwijd driekwart van alle handelssites en -apps gebruik van dark patterns.
- krijg je niet zomaar altijd de schade door bankhelpdeskfraude vergoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten