Explosief

 

Afbeelding via Pixabay

Boem! Een harde knal verscheurde de stilte in de woonkamer. Mijn vrouw, die daar alleen was, keek geschrokken om zich heen. Wat wás dat? Een paar tellen later hoorde ze geklater. Haar ogen volgden haar oren en vonden de bron van het geluid. Toen riep ze naar boven, met krachtige urgentie in haar stem: “Stop met wat je doet en kom nú helpen!”

Vijf hartslagen later zag ik roze vloeistof uit de vitrinekast druipen. Daar, in die kast, zijn we enkele jaren geleden een bescheiden verzameling Mooie Flessen begonnen, toen ik de kinderen op vakantie in Zuid-Frankrijk wees op een fles wijn waarop de gendarme van Saint-Tropez was afgebeeld – een hectische filmrol van de Franse komiek Louis de Funès uit mijn jeugd (nou ja, de film zelf is ouder dan ik, maar ik heb vroeger diverse films met deze acteur gezien – kent u Fantomâs nog?). Ondanks dat ik geen alcoholische dranken lust, kreeg ik die fles cadeau van mijn zoon, omdat hij de sentimentele waarde snapte. Sinds een recent verblijf in Kroatië staat er ook een mooie fles wodka van Old Pilots, versierd met luchtvaartsymbolen – die hebben we gekocht voor mijn zoon, de aanstormende piloot.

Mijn dochter deed een poosje geleden ook een duit in het zakje. Ze was met school naar Spanje geweest en had een flesje met felroze inhoud meegebracht. Voor in de vitrinekast. En dat flesje was dus ontploft. Nou ja, ontploft – de dop was eraf gesprongen en op een centimeter of twee na was alle inhoud eruit gelopen. Let wel: het flesje stond nog rechtop. De vloeistof zocht zijn weg naar lagen gelegen delen van de kast. Gewapend met hand- en poetsdoeken gingen we het goedje te lijf. Ik moest zelfs nog een kastdeurtje losschroeven om overal bij te kunnen. Uiteindelijk bleef de schade beperkt tot die ene vervormde schroefdop. Wat was hier in hemelsnaam gebeurd?

Op het flesje van 250 ml staat kombucha. Wikipedia zegt hierover, onder het lemma komboecha: “een drankje dat ontstaat uit fermentatie van gezoete thee door azijnzuurbacteriën- en gistculturen”. En op het etiket lees ik dat je het spul “altijd in de koelkast” moet bewaren, tussen de twee en acht graden. Dat zijn omstandigheden die onze vitrine niet kan waarmaken. En dus ontwaakten die bacteriën, spanden samen met de gist en vormden gas. Totdat de druk een kleine twee maanden later teveel werd voor die arme schroefdop, die maar één uitweg zag: omhoog. En vervolgens is zo’n beetje alle inhoud uit het flesje geborreld.

Een paar blogs geleden pleitte ik voor het lezen van handleidingen. Daar wil ik nu graag etiketten aan toevoegen. Hoewel ik me afvraag of dat geholpen zou hebben. Als je toch niet van plan bent om iets te consumeren, waarom zou je het dan koelen? En als ik de ingrediëntenlijst al had gelezen, zou ik me dan gerealiseerd hebben dat ik iets explosiefs in handen had? Ik denk het niet. Achteraf ben ik dan ook verbaasd dat het spul überhaupt verkocht mag worden, of dat er niet op z’n minst een duidelijke waarschuwing op het etiket prijkt. Het goedje schijnt overigens ook omstreden te zijn vanwege onbewezen gezondheidsvoordelen. Sterker nog, er kunnen  zelfs heel gevaarlijke schimmels in het drankje voorkomen. Misschien is het maar goed dat het spul nu weg is. Het lege flesje staat trouwens wel weer in de vitrine, als herinnering aan het schoolreisje én aan de ontploffing.

Soms is het handig om handleidingen en instructies te doseren, omdat het anders overweldigend kan zijn. Deze week zag ik daar een slim voorbeeld van. Ik neem sinds kort een nieuwe dienst af van een bedrijf. Na een paar dagen stuurden ze me een mailtje met de strekking: beveilig uw account optimaal, zet tweefactorauthenticatie (2FA) aan. Dat doen ze goed. Zo helpen ze mensen die geen handleidingen en etiketten lezen toch een stapje vooruit. Overigens had ik 2FA al aangezet zodra ik zag dat ze dat ondersteunen. Heb jij het ook overal waar dat kan aan staan? Het beschermt je als ooit een van je wachtwoorden mocht uitlekken, bijvoorbeeld door een hack bij een organisatie waar je een account hebt. Zonder 2FA ben je dan het haasje, en als je hetzelfde wachtwoord ook nog elders zonder 2FA gebruikt (foei), dan moet je die wachtwoorden als een haas wijzigen.

Ik heb het al vaker gezegd: gebruik een wachtwoordmanager, waarin je niet alleen je wachtwoorden opslaat, maar die je ook wachtwoorden laat genereren. Minimaal twaalf posities lang, en omdat je die wachtwoorden toch zelden zelf hoeft in te typen, is vijftien nog beter. Zelfs het beste wachtwoord is niet bestand is tegen een hack bij een organisatie die jouw wachtwoord niet goed beveiligt; daarom zet je overal waar dat kan 2FA aan.

 

En in de grote boze buitenwereld …

• staat de EU misschien op het punt om client side scanning in chat-apps te verplichten.
• spreekt de baas van een van de chat-apps zich ferm uit tegen deze EU-plannen.
• kregen Noord-Amerikaanse cyberverzekeringen in 2023 flink meer claims te verwerken.
• pleit de politiek voor een Rijksmaildienst en een Rijkschatdienst.
• gaat dit artikel helemaal voorbij aan de beveiligingsaspecten van AI.
• kan cybercrime dodelijk zijn.
• is dat mailtje van Microsoft misschien helemaal niet van Microsoft.
• moet ook Nederland zich schrap zetten voor criminelen met gekloonde stemmen.
• wil Google z’n AI trainen met jouw Chrome-geschiedenis.
• beargumenteert Cyber Dad waarom je geen foto’s van je jonge kinderen zou moeten publiceren.
• voerde het Amerikaanse leger een antivaxcampagne op de Filipijnen met valse social media accounts.