Foto van auteur |
Wat
hebben Desmond Llewelyn, John Cleese en Ben Whishaw gemeen? Wel, ze speelden
allemaal de rol van Q in James Bond-films. Je weet wel, die norse man die Bond
van allerlei technische snufjes voorziet, zoals schoenen met een giftig mes
erin verwerkt, een lipstickbom en een horloge met een krachtige ingebouwde laser.
Niet dat ik zo’n grote 007-fan of Q-groupy ben, maar ik liep laatst tegen een bijzonder
ding aan dat niet zou misstaan in het arsenaal van een dubbel-nul-agent.
Het
lijkt wel op een sushi-doosje, zei iemand. Maar dan wel een zware, want het
geval weegt 600 gram, mede door de dikke bodem en dito deksel. Het deksel sluit
hermetisch en op het ronde dingetje aan de voorkant staat automatic pressure
purge. Binnenin zie je een kleine schakelaar, plus- en min-knoppen en een
paar ledjes. Nee, dit is geen sushi-doos. Dit is echt iets uit het laboratorium
van Q.
Als
je het apparaat – want dat is het – aanzet en het deksel sluit, dan hoor je
ruis. De volumeknoppen geven je zes verschillende standen; in alle standen hoor
je de white noise door het gesloten doosje heen, en in de hardste stand
is het ronduit irritant. Zodra je het deksel opent, stopt de herrie.
Ben
je er al uit? Ik zal het maar verklappen. Dit ding is bedoeld om je telefoon in
op te bergen tijdens vertrouwelijke besprekingen. De ruis zorgt ervoor dat
eventuele luistervinken, die je telefoon hebben gehackt om je stiekem af te
kunnen luisteren, alleen maar ruis horen. En door het transparante deksel kun
je wel zien als er iets op je telefoon binnenkomt, bijvoorbeeld een bericht of
een gesprek. Dat is het voordeel van deze doos boven een kooi van Faraday, die
alle elektromagnetische straling blokkeert en feitelijk een vliegtuigmodus creëert
– waarbij overigens niet kan worden uitgesloten dat malware een opname maakt en
die later alsnog verstuurt. Kortom, met deze doos ben je tegelijkertijd
bereikbaar en niet-afluisterbaar. Wow.
Ik
zie het helemaal voor me. James Bond in het kantoor van M, die op het punt
staat om de volgende opdracht te onthullen. Maar eerst gaan de telefoons in
zo’n box. Want tja, top secret natuurlijk, die bespreking. En dergelijke
functionarissen zijn per definitie een doelwit van het soort hackers dat over
de kennis en de middelen beschikt om afluistersoftware te planten (ik denk aan
onze geliefde statelijke actoren). En onze filmhelden moeten natuurlijk wel te
allen tijde bereikbaar blijven, want misschien belt hun Amerikaanse collega
Felix Leiter wel met belangrijk nieuws.
In
het echte leven zal de markt voor dit product ook wel de wereld van spionnen
zijn. Daarnaast zullen ook top-industriëlen en andere mensen, die iets weten
wat anderen ook dolgraag zouden weten, tot de klandizie behoren van het
Nederlandse bedrijf dat dit ding heeft ontwikkeld. Je zult ‘m minder gauw
tegenkomen in een webshop met leuke cadeau-ideeën voor de kerst, al was het
alleen maar omdat ’ie nogal prijzig schijnt te zijn.
In
minder spannende ecosystemen gebruiken ze een armeluisvariant van dit high tech
apparaat: een weckpot. Je weet wel, zo’n glazen pot met een rubberen ring en
een beugelsluiting, bedoeld voor het inmaken van groente en fruit. Nou, in zo’n
hermetisch gesloten pot kun je dus ook prima je telefoon stoppen, terwijl hij
toch zichtbaar blijft (wel eerst het voedsel eruit halen en goed schoonmaken
hè). Bij gebrek aan een weckpot kan ik nu even niet testen of er inderdaad geen
geluid doordringt, maar ik wil wel geloven dat het gebruik ervan niet zinloos
is. Al was het alleen maar dat de bewustwording op het thema vertrouwelijkheid een
boost krijgt als er opeens weckpotten op de vergadertafel staan.
Prettige
feestdagen wenst Borsoi, Patrick Borsoi.
De Security
(b)log keert na de jaarwisseling terug.
En in de grote boze buitenwereld …
- claimt een marketingbedrijf dat het via je telefoon of smartspeaker met gesprekken kan meeluisteren om doelgerichte reclame op je af te sturen.
- heeft de EU nu AI-regelgeving, maar er gebeurt nog even niet zoveel mee.
- rijdt deze Poolse trein niet meer, zodra een derde partij eraan sleutelt.
- valt het wel mee met die lekkende wachtwoordmanagers van vorige week.
- hebben Britse militairen nog wel eens moeite met het verschil tussen ‘aan’ en ‘bcc’.
- woedt ook de cyberoorlog in Oekraïne voort.
- leren Libische ambtenaren om te gaan met cyberdreigingen bij toekomstige verkiezingen.
- waarschuwt de overheid voor berichten van valse bezorgdiensten.
- vreest de Britse overheid een catastrofale ransomware-aanval.
- wordt Adobe voor de rechter gesleept wegens het plaatsen van trackingcookies.
- zijn chatbots zoals ChatGPT ‘in beginsel’ taboe voor rijksambtenaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten