vrijdag 5 december 2025

Positieve boodschap

Foto van auteur

Lang geleden voltrok zich een stille revolutie in het Nederlandse straatbeeld. Er waren verkeersborden verdwenen. Niet gestolen, maar door het bevoegd gezag verwijderd. En vervangen door andere, die precies hetzelfde effect hadden als de oude.

Het nieuwe Reglement verkeersregels en verkeerstekens (RVV) werd 35 jaar geleden ingevoerd. Men wilde toen afrekenen met een aantal verbodsborden en ze vervangen door gebodsborden. En zo verdween bijvoorbeeld het bord ‘verboden rechtsaf te slaan’ en kwam ‘verplicht rechtdoor of linksaf’ ervoor in de plaats. De basis hiervoor werd al in 1968 gelegd door het Verdrag van Wenen inzake verkeerstekens. Het doel daarvan was om wereldwijd (ongeveer) dezelfde verkeersborden te gebruiken. Je snapt zelf wel waarom. Binnen Europa valt het wel mee met de uniformiteit, al vraag ik me af of buitenlanders ons bord voor een versmalde of onderbroken vluchtstrook begrijpen, om maar eens iets te noemen. Terwijl wij in het buitenland dat bord ‘rechtsaf verboden’ best wel snappen.

En toen kwam ik dit tegen in een buitenlandse horecagelegenheid. Op de afvalemmer staat dat je geen papieren handdoekjes en zo door de wc mag spoelen. Ik heb het al vaker gezegd: vertel me niet wat ik niet mag doen, vertel me wat ik wél moet doen. Maar hier is meer aan de hand – de plaats van de tekst is vreemd. Want het bord zit op de plek waar je juist wel met je rommel naar toe moet. Dit bord zou ik eerder verwachten vlakbij de wc-pot. Beter is natuurlijk een andere tekst op het bord: “Gooi hier uw papieren handdoekjes in”.

Nu we toch in de sanitaire hoek zitten: op sommige plaatsen mag je zelfs geen wc-papier doorspoelen. Daar word je geacht om het gebruikte papier in een – vaak open – prullenmand te gooien, omdat anders de afvoer dreigt te verstoppen. Soms heb ook ik moeite met regelgeving.

In mijn vak kunnen we ook best wat consequenter zijn met positieve boodschappen. Dus liever “houd je wachtwoord voor iedereen geheim” dan “je mag je wachtwoord niet aan iemand anders geven”. Of: “Als je dít wilt, dan moet je dat zó doen” in plaats van “dat mag je zo niet doen”. De boodschap is niet alleen positiever, er zit ook meteen een oplossingsrichting in. Daar hebben de mensen iets aan. Ik zal er de komende tijd eens extra goed op letten. Overigens geldt niet alleen in mijn vak dat je je doelen gemakkelijker bereikt met een positieve boodschap. Ook andere disciplines kunnen van dit principe profiteren.

Je kunt deze gedachte helaas niet overal doorvoeren. Het bord ‘verboden te parkeren’ kun je nu eenmaal moeilijk weghalen en in plaats daarvan overal borden plaatsen waar je wél mag parkeren. En soms vind je zelfs ergens bijzondere borden. Als je over de A73 rijdt en bij Swalmen uit de tunnel komt, dan is er een vluchthaven. Daar staat een rond wit bord met rode rand met een zwarte P in het midden, met daar een schuine rode streep doorheen. De bedoeling is duidelijk, maar waarom staat daar in hemelsnaam een niet-bestaand bord? Heeft Rijkswaterstaat op die plek zulke slechte ervaringen met het gewone verboden-te-parkeren-bord dat ze een fantasiebord hebben laten maken?

Communicatie is niet gemakkelijk. Laten we er met z’n allen scherp op zijn om onduidelijke, vragen oproepende boodschappen te verbeteren. Informatiebeveiliging is al moeilijk genoeg. (En dat geldt ook voor het verkeer.)

 

En in de grote boze buitenwereld …

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten