Natte laptop

 

Afbeelding uit eigen collectie

Gisteravond kwam mijn dochter (14) bij me: “Pap, mijn beeldscherm werkt niet.” Ze heeft op haar kamer een los beeldscherm waar ze haar laptop aan kan koppelen. Volgens het aloude adagium check cables first controleerde ik of beide uiteinden van de kabel goed op hun plek zaten. Vervolgens pakte ik een andere HDMI-kabel om te achterhalen of haar kabel misschien de boosdoener was. Geen resultaat.

Ze kwam gisteren vlak voor de wereldondergang thuis (het heeft hier nogal heftig geonweerd), dus ik vroeg of haar spullen nat waren geworden. Nou, dat niet echt, alleen was de dop van haar Dopper in de tas losgeschoten. Maar die drinkfles was gelukkig leeg. Dacht ze.

Ik schroefde de laptop open en zag meteen dat het mis was: op diverse plekken was het vochtig. Eerst maar eens de accu eruit gehaald en de vochtige plekken met tissues drooggedept, en ook de HDMI-poort een droogbeurt gegeven. De luidsprekers moesten ook gedroogd worden, want er kwam ook geen geluid meer uit de laptop, meldde dochterlief schoorvoetend. Ik heb aardig wat schroefjes losgedraaid om overal bij te kunnen. Dat ik dat durf, heb ik grotendeels te danken aan een collega, waarmee ik lang geleden wel eens naar een computerbeurs ging, waar we losse onderdelen kochten en daarmee zelf een pc in elkaar schroefden.

Je hoort wel eens dat je een telefoon, die in de wc of in zee is gevallen, in een zak rijst moet stoppen, omdat de rijst het vocht opneemt. Ik twijfelde even of ik de laptop ook zo’n behandeling zou geven, maar heb daar toch van afgezien omdat ik bang was dat de rijstkorrels op verschillende plekken klem zouden komen te zitten en dat leek me geen goede aanvulling op de hardware. In plaats daarvan pakte ik de föhn en heb op lage stand – voor zowel warmte als blaaskracht – de ingewanden van de laptop bewerkt.

“Gebruik nooit een föhn”, las ik zojuist in twee verschillende artikelen, die ik ging opzoeken omdat ik eigenlijk wilde weten hoe het met die rijst zat (daar rept trouwens niemand over). Ai, die föhn was dus niet zo’n goed idee, want de warmte kan de gevoelige onderdelen beschadigen en de wind kan het vocht in de richting van extra vochtgevoelige onderdelen blazen. Gelukkig dus maar dat de föhn op standje laag stond; ik ben er vrij zeker van dat de laptop zelf meer warmte produceert dan hij door mijn actie te verduren kreeg. En de boel was ook weer niet zo nat dat er veel vocht verplaatst kon worden. Althans, dat denk ik. Want ik heb ook weer niet zoveel componenten losgeschroefd dat ik overal zicht op had.

Bij een calamiteit moet je snel handelen, maar als je op dat moment moet nadenken over wát je dan precies moet doen, dan ga je misschien dingen doen die je niet had moeten doen. Zo’n natte laptop moet zo snel mogelijk helemaal worden uitgeschakeld, alle stekkers moeten eruit en vervolgens ga je hem in- en uitwendig zo goed mogelijk afdrogen. Tot zover heb ik de juiste dingen gedaan. Op dat moment had ik moeten doen wat ik vanochtend pas deed: informatie inwinnen over verder te nemen stappen. En nóg beter was natuurlijk geweest als dat allemaal parate kennis was geweest.

Ik heb mijn dochter erop gewezen dat ze meteen bij me had moeten komen toen ze zag dat de laptop vochtig was – want dat had ze wel degelijk gezien. Ze keek beteuterd toen ik haar vertelde dat haar laptop minstens een dag open zou blijven liggen om te drogen. “Maar dan kan ik niets voor school doen!”, riep ze verontwaardigd uit. Ja, dat klopt. En deze gebeurtenis herinnert ons er ook weer aan dat ze haar bestanden niet op de laptop, maar op de NAS (harde schijf in ons thuisnetwerk) moet opslaan. Dat heb ik wel ooit verteld, maar daarna niet meer gecheckt of ze dat ook daadwerkelijk doet, en of ze überhaupt snapt hoe dat moet.

Moraal van het verhaal: zodra je weet of vermoedt dat er iets mis is, moet je dat melden bij een bevoegde instantie. Mijn dochter had de vochtige laptop meteen bij mij moeten brengen. En als je in je werk iets tegenkomt wat de beveiliging zou kunnen schaden, dan meld je dat aan de servicedesk en/of de security officer. En je manager informeren is natuurlijk ook altijd goed – die wordt geacht je te kunnen vertellen wat je moet doen (zie vorige zin). Ga niet zelf iets proberen, behalve dan natuurlijk de stekker uit een rokend apparaat trekken en zo.

De laptop ligt nu op de vensterbank te zonnebaden. Hopelijk knapt hij daarvan op.

De komende twee weken verschijnt er geen Security (b)log.

 

En in de grote boze buitenwereld …

• sla je je wachtwoorden liever niet op in de browser, maar in een password manager.
• leidt thuiswerken tot meer datalekken en beveiligingsincidenten.
• was Bluetooth nooit bedoeld om auto’s te ontgrendelen, waardoor het nu kan worden gebruikt om auto’s te stelen.
• moet je bij het boeken van je vakantie uitkijken voor (onder andere) digitale oplichting.
• lekte de Apeldoornse Stadspas login-gegevens van burgers.
• staat een man voor de rechter voor het verhandelen van persoonsgegevens van een kwart miljard mensen.
• botsen privacy en opsporing nog wel eens met elkaar.
• kun je natuurlijk ook een songfestival proberen te hacken.
• is er meer Linux-malware waargenomen.
• is een Zwitserse bankrekening ook al geen veilige haven meer voor cybercriminelen.
• geven de NCSC’s van verschillende landen (waaronder Nederland) gezamenlijk tips aan organisaties over veel gemaakte beveiligingsfouten.
• moet de Belastingdienst zich beter in de AVG verdiepen.